Als zelfstandige heb je het soms bijzonder druk. Het kan zijn dat je partner af en toe een handje helpt. Maar wat als je partner (bijna) voltijds meehelpt in de zaak? Hoe zit de fiscale situatie dan in elkaar en wat zijn de voor- en nadelen?
Als je partner continu meehelpt in de zaak, kan beroep worden gedaan op het stelsel van ‘meewerkende echtgenoot’. Ondanks de benaming van dit stelsel moet je niet getrouwd zijn om beroep te doen op het stelsel van meewerkende echtgenoot. Ook de partner met wie je wettelijk samenwoont, kan er gebruik van maken.
Voor wie?
Het stelsel van de meewerkende echtgenoot is er enkel voor de partner van een zelfstandige die winsten en baten behaalt (eenmanszaken dus) en dus niet voor de partners van bedrijfsleiders (zoals het geval bij een vennootschap). Ook mag deze helpende partner geen andere beroepsinkomsten hebben. Als je partner dus deeltijds, halftijds of voltijds elders werkt, komt deze alvast niet in aanmerking.
Er mogen bovendien amper 3.000 EUR eigen inkomsten zijn uit een eigen zelfstandige beroepsactiviteit om gebruik te kunnen maken van het stelsel van meewerkende echtgenoot.
Fiscaal voordeel?
Het fiscaal stelsel houdt in dat aan de meewerkende echtgenoot 30% van het netto-inkomsten als bezoldiging kan worden toegekend. Dat kan zelfs oplopen tot 50% als beide partners gezamenlijk de beroepsactiviteit uitoefenen en gelijkwaardige prestaties leveren. Denk bijv. aan de man die bakker is en de vrouw die in de winkel staat.
Die bezoldiging is integraal aftrekbaar als een beroepskost bij de zelfstandige. Bovendien moet hij er zelfs geen fiche voor opmaken. Het is dus relatief eenvoudig toepasbaar. De aftrekbaarheid van een deel van het inkomen als beroepskost zorgt ervoor dat het inkomen lager belast wordt. Bovendien zal de meewerkende echtgenoot eigen sociale rechten opbouwen met het toegekend gekregen loon.
Maar… ?
Het is niet altijd rozengeur en maneschijn. Ondanks het fiscale voordeel en de relatief eenvoudige toepasbaarheid, zal de meewerkende echtgenoot zelf beschouwd worden als een -bijna- volwaardige zelfstandige. Zo zullen er ook individueel voorafbetalingen en sociale bijdragen moeten worden betaald.
Er worden dus aftrekbare kosten toegekend bij de ene partner, dat is zeker interessant. Maar deze worden als belastbaar inkomen toegevoegd bij de andere partner. Toch blijft dit systeem interessant omdat de belastingdruk bij de helpende partner (diegene die extra inkomen krijgt toegekend) vermoedelijk lager is. Net omdat er daar nog geen andere inkomsten zijn. Een van de voorwaarden was namelijk dat de helpende partner geen deeltijds, halftijds of voltijds werk bij een werkgever mag hebben.
